Am I crazy?

...έτσι μου ήρθε σήμερα η ερώτηση,η απάντηση ακόμα δεν μου ήρθε και λίγο την φοβάμαι να σου πω την αλήθεια. Ο αγαπημένος σου blogger λοιπόν κατεβαίνει αμέριμνος την οδό Ικτίνου(κάθετος στην Τσιμισκή για όσους δεν γνωρίζουν από Θεσσαλονίκη).Με το που βγαίνω στην Τσιμισκή μια πολύ ευγενική φωνή μου λέει "Ένα λεπτό από το χρόνο σου για το περιβάλλον?" και εγώ σαν σωστός Έλληνας που δεν του περισσεύει ούτε λεπτό αρνούμαι ευγενικά και προχωρώ στρίβοντας στη γωνία.-ανοίγω παρένθεση-Ποτέ δεν έχω σταματήσει στα παιδιά αυτά της Greenpeace,που είναι και πολύ ευγενικά μάλιστα αν και ενδιαφέρομαι για το περιβάλλον,θέλω να σου πω ότι κάνω και ανακύκλωση-κλείνω παρένθεση-.Λοιπόν ενώ προχωρώ εγώ και οι τύψεις μου που για μία ακόμα φορά δε σταμάτησα,καταλαβαίνουμε -εγώ και οι τύψεις μου πάντα- ότι έχουμε πάρει το λάθος δρόμο και ότι τα Pull&Bear είναι προς την άλλη πλευρά. Οπότε τι σκέφτεται ο κανονικός άνθρωπος?Θα γυρίσω πίσω...σωστά?-ΛΑΘΟΣ...γιατί στο δικό μου μυαλό σκέφτομαι τα εξής:Αν πάω πίσω θα με δεί η κοπελιά από την Greenpeace και θα νομίσει ότι είμαι τρελός η ότι μπερδεύτηκα, η ακόμα χειρότερα θα με ρωτήσει κάτι του τύπου "Ενδιαφέρεστε για το περιβάλλον?" και εγώ θα αρνηθώ σα γάιδαρος για δευτερη φορά μέσα σε λίγα λεπτά(γιατί γάιδαρος είναι αυτός που δεν ενδιαφέρεται για το περιβάλλον) και όπως και να έχει εγώ θα γίνω ρεζίλι. Άρα τι κάνω?Μα φυσικά κάνω βόλτα όλο το τετράγωνο Αγίας Σοφίας-Ερμού-Διαγώνιος-Τσιμισκή ώστε να αποφύγω κάτι τέτοιο.Με λίγα λόγια η ζωή μου κυβερνάται απο το αν θα γίνω ρεζίλι η όχι. Και που φυσικά το παραπάνω δεν είναι ρεζίλι αλλά στο δικό μου μυαλό είναι.Τώρα το γεγονός ότι στην διαδρομή αυτή πήγαινα με τον γνωστό τρόπο-πατάω γραμμούλα-παταω πλακάκι-πατάω γραμμούλα-παταω πλακάκι-πατάω γραμμούλα-παταω πλακάκι-το αφήνω στην κρίση σου.Αναγνώστα μου ...είμαι τρελός?Μην απαντήσεις.

Άκου προς το παρόν το τραγουδάκι των Maroon 5-wake up call γιατί αν μου τη βιδώσει μπορεί να σκοτώσω και εγώ κανένα.